از دوچرخه الکتریکی تاشو تا کابل شارژ پوشیدنی!

شرکت‌های فعال در حوزه فناوری همواره سعی دارند محصولات جدید و متفاوتی را به بازار عرضه کنند. اگرچه معمولا چنین محصولاتی می‌توانند به کاربران کمک کنند تا با روش‌های بهتر و ساده‌تری از عهده کارهای خود برآیند اما برخی از این محصولات نیز عجیب و ناکارآمد هستند.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال‌ترندز، نمی‌توان گفت که همه پروژه‌های جدید حوزه فناوری حتی آن دسته از این پروژه‌ها که واقعا به صورت هدفمند پیگیری می‌شوند، کارآمد هستند؛ در نتیجه کاربران باید پیش از خرید این محصولات، از کارآیی آنها مطمئن شوند.

در اینجا، به برخی از این محصولات جدید حوزه فناوری اشاره می‌کنیم که هنوز در حد یک پروژه هستند و به بازار عرضه نشده‌اند.

شاید اگر حرفی از دوچرخه تاشو به میان بیاید، بسیاری از افراد نتوانند آن را به راحتی هضم کنند اما دوچرخه برقی "فلیت- 16" (Flit-16) می‌توانند به باور کردن این واقعیت کمک کنند. این دوچرخه‌های تمام الکتریکی، طوری ساخته شده‌اند که می‌توانند تا حد ممکن کوچک شوند و جای بسیار کمی را اشغال کنند؛ در نتیجه اگر کاربران در مناطقی سکونت داشته باشند که به ندرت در آنها جایی برای پارک دوچرخه پیدا می‌شود و یا سرقت دوچرخه در آنها اتفاق می‌افتد، می‌توانند با خرید دوچرخه تاشو از این فناوری استفاده کنند و نگرانی خود را از بین ببرند. کاربران می‌توانند به جای قفل کردن دوچرخه خود، شکل آن را به طور کامل تغییر دهند تا بتوانند آن را به سادگی با خود به محل کار یا خانه ببرند. جهت اطلاع از قیمت دوچرخه تاشو می توانید کلیک کنید.
 

دوربین‌های فوری در جهان دیجیتال امروز، یک نوستالژی به شمار می‌روند و شاید برای بسیاری از افراد، جالب باشند. در هر حال این ابزار خاطره‌انگیز به رغم جالب بودن، مشکلی نیز به همراه دارد و آن، هزینه بالای کاغذ است زیرا گاهی اوقات برای ثبت تصویر با این نوع دوربین، باید از کاغذ خاصی استفاده شود که هزینه بالایی دارد. دوربین "آلولو"(Alulu)، تلاشی برای برطرف کردن این مشکل است. در این دوربین به جای کاغذهای خاص و پرهزینه، از کاغذ رسید استفاده می‌شود که بسیار ارزان است. تنها مشکل دوربین آلولو این است که نمی‌تواند عکس رنگی بگیرد و همه عکس‌های آن، سیاه و سفید هستند.

اگر رویای داشتن یک دستیار خودکار را در سر دارید، می‌توانید "میروبوت" (Mirobot) را امتحان کنید. میروبوت، یک بازوی رباتیک است که می‌تواند در کارهای خانه به کاربر خود کمک کند. برخلاف بیشتر ابزار رباتیک که برای کار خاصی طراحی شده‌اند، میروبوت می‌تواند در بیشتر کارهای خانه مورد استفاده قرار بگیرد. این بازوی رباتیک، به فناوری‌های بینش رایانه‌ای و پردازش بصری مجهز است و می‌تواند از عهده کارهای متفاوتی از پروژه‌های هنری گرفته تا چاپ سه‌بعدی برآید.

اگرچه تاکنون صفحه‌کلیدهای بسیاری در انواع گوناگون به بازار عرضه شده‌اند اما می‌توان گفت که "کی‌استون"(Keystone)، جدیدترین نوع صفحه‌ کلید است. کی‌استون، یک صفحه‌کلید آنالوگ است که مکانیسم مغناطیسی هوشمندی برای ثبت ضربه به کلید دارد. این ویژگی کی‌استون، به آن امکان می‌دهد تا فشار وارد شده به هر کلید را ثبت کند و بتواند بین ضربه ملایم و ضربه محکم، تمایز قائل شود؛ بدین ترتیب، صفحه‌کلید می‌تواند امکان نقشه‌برداری از عملکرد متفاوت کلیدها را برای کاربر فراهم کند و نحوه تایپ کردن کاربر را نیز به صورت خودکار به خاطر بسپارد.

بیشتر افراد در حال حاضر، از ساعت استفاده می‌کنند و در بازار نیز ساعت‌های گوناگونی با طرح‌های متفاوت وجود دارند اما شاید به زودی بتوانیم ساعتی داشته باشیم که به جای نمایش ساعت‌ها، طلوع و غروب خورشید را نمایش می‌دهد. با وجود این ساعت موسوم به "سیرکا سولار"(Circa Solar)، می‌توان ساعت را به صورت طبیعی‌تر یعنی روز و شب بررسی کرد.

پهپادها، یکی از جالب‌ترین ابزار حوزه فناوری برای عکاسان هستند اما شاید تصاویری که به راحتی با پهپاد از آسمان ثبت می‌شوند، زیبایی کافی را نداشته باشند. شرکت "مومنت ایر سیستم" (Moment Air system)، مدل جدیدی از لنزهای آنامورفیک را ارائه داده که برای پهپادها به اندازه کافی سبک هستند و می‌توانند امکان تصویربرداری از زوایای گسترده را برای پهپادها فراهم کنند. این لنزها طوری طراحی شده‌اند که روی دو نوع پهپاد مشهور شرکت "دی‌جی‌آی ماویک" (DJI Mavic) موسوم به "پرو" (Pro) و "زوم" (Zoom) قابل نصب هستند.

کابل شارژ "نیلز"(Nils)، نوعی کابل شارژ پوشیدنی USB است که به یک دستبند چرمی شباهت دارد و کاربر می‌تواند به راحتی آن را به مچ دست خود ببندد. شرکت سازنده تصمیم گرفته دومین نسخه از این کابل شارژ که نخستین نمونه از آن موجود است را به بازار عرضه کند. با کمک کابل شارژ نیلز، اگر کاربر بخواهد تلفن همراه خود را شارژ کند، تنها با اتصال تلفن همراه به دستبند از عهده آن برمی‌آید. به جرات می‌توان گفت که نیلز، یکی از بهترین پروژه‌های حوزه فناوری است که هنوز به بازار عرضه نشده و می‌تواند به یکی از کارآمدترین ابزار این حوزه تبدیل شود.

شهرداری ۵ میلیون تومان وام بی بهره خرید دوچرخه می‌دهد

معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار تهران گفت: شهرداری برای خرید دوچرخه‌ های برقی، به شهروندان وام ۵ میلیون تومانی با اقساط ۲ ساله می‌دهد.

 

محسن پورسیدآقایی معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار تهران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به دستور شهردار تهران مبنی بر ارائه وام بدون بهره برای خرید دوچرخه به شهروندان گفت: روز یکشنبه طرح این موضوع تصویب شد و به زودی از طریق صندوق کارآفرینی امید این وام را به تعداد ۲ هزار نفر از متقاضیان پرداخت خواهیم کرد.

معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار تهران تصریح کرد: از آنجایی که بانک شهر به دنبال سود گرفتن بود، پرداخت وام دوچرخه از این طریق منتفی شد و این وام از طریق صندوق کارآفرینی امید فعلا در سطح کارمندی به شهروندان پرداخت می‌شود و در آینده به سطوح دیگر مردم توسعه خواهد یافت.

او در پایان در خصوص مبلغ این وام گفت: برای دوچرخه‌های دنده‌ای تا ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان و برای دوچرخه‌ برقی تا ۵ میلیون تومان وام می‌دهد که اقساط آن هم ۲ ساله است.

نابرابری منطقه‌ای در استفاده از متروی پایتخت

به گفته معاون شهردار تهران در یک سال گذشته ظرفیت متروی پایتخت ۵۴ درصد افزایش یافته یعنی از سرفاصله بین ۵ تا ۶ دقیقه به سرفاصله ۳.۵ دقیقه رسیده‌، اما تعداد مسافران تنها ۵ درصد رشد داشته است.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تعادل، مساله‌ای که تامل‌برانگیز است. اما آن‌گونه که برخی کارشناسان معتقدند این مساله به معنی تمایل نداشتن شهروندان تهرانی برای استفاده از مترو نیست، ‌بلکه به دلیل عدم گسترش مترو در برخی از مناطق پایتخت و در نتیجه بی‌بهره ماندن آنها از مترو است.

 

 

محمدعلی کرونی، کارشناس ترافیک  در پاسخ به اینکه چرا با وجود افزایش 54 درصدی ظرفیت مترو فقط 5 درصد افزایش مسافر داشته است، گفت: درباره افزایش ظرفیت 54 درصدی مترو نیز جای سوال وجود دارد و این ادعای بزرگی است.این بدان معنا است که روزانه 3 میلیون مسافر توسط مترو جابه‌جا می‌شوند در حالی که در اواخر دوره مدیریت آقای قالیباف این تعداد حدود 2میلیون مسافر در روز بود.آماری که ما تا آخر سال قبل داشتیم نشان می‌داد، میزان سفر در مترو تهران کاهش داشته و صرفا در خطوط جدید افزایش مسافر داشتیم که این طبیعی است و هر زمان خط جدیدی اضافه شود، مسافرانی نیز خواهد داشت.

او در این باره ادامه داد: شاید بتوان گفت مهم‌ترین دلیل عدم استقبال شهروندان تهرانی از مترو این است که خطوط مترو هنوز کامل نشده و بسیاری از مراکز سکونتی و جمعیتی تهران تحت پوشش مترو قرار نگرفته‌اند به خصوص غرب تهران. واقعیت این است که مردم از خانه تا رسیدن به مترو باید مسیری طولانی را طی کنند و در نتیجه مجبور به استفاده از خودروی شخصی می‌شوند. در حالی که بر اساس استانداردهای جهانی مسافت خانه تا مترو نباید بیشتر از 500 متر باشد. شهروندان می‌بینند که نیازهایشان از طریق شبکه مترو جواب داده نمی‌شود. همچنین در مترو خدمات خوب و با کیفیت بالا دریافت نمی‌کنند به خصوص در ساعات پیک ترافیک صبح و بعدازظهر باید زمان زیادی در انتظار قطار بمانند و بعد هم در واگن‌هایی که بیش از ظرفیتشان پر شده‌اند دقایق سختی را بگذرانند، بنابراین ترجیح می‌دهند به جای دوچرخه شهری از وسیله نقلیه شخصی یا تاکسی استفاده کنند.

پیروز حناچی شهردار تهران بارها اعلام کرده است که مترو تهران به 2 هزار واگن جدید نیاز دارد. او روز گذشته نیز در نشست روز جهانی بدون خودرو بر این موضوع تاکید کرد و گفت: برای اینکه سرفاصله قطارهای مترو به ۲.۵ دقیقه برسد، باید 2 هزار واگن به مترو اضافه شود.این در حالی است که به گفته کرونی حتی اگر این تعداد واگن نیز به مترو اضافه شود امکان نگهداری و استفاده از آنها وجود ندارد. کرونی در این باره توضیح داد: باید این نکته را در نظر گرفت که متروی تهران به خصوص در خطوط 6 و 7 پایانه و تعمیرگاه ندارد و اضافه کردن واگن در این شرایط تاثیر زیادی در بهبود وضعیت مترو ندارد. زیرا عملا تا زمانی که این خطوط مجهز به پایانه و تعمیرگاه شوند، امکان استفاده از واگن‌های جدید وجود ندارد. شاید بتوان گفت نبود هواکش در برخی ایستگاه‌ها در عدم استقبال شهروندان از مترو تهران بی‌تاثیر نباشد. برای مثال در خط 3 که مدت زیادی از آغاز به کار آن می‌گذرد، هنوز ایستگاه‌ها فاقد هواکش هستند و به‌خصوص در ایستگاه تئاتر شهرکه از ایستگاه‌های اصلی محسوب شده، تعویض خط دارد و تعداد مسافران بالاست نفس کشیدن واقعا مشکل می‌شود. هر چند مدیرعامل مترو قول داده بود این مشکل را برطرف کند اما فقط چند روزی در ایستگاه تئاتر شهر از روزنه‌ای در سقف مترو هوای جدید وارد می‌شد که مجددا آن را بستند.

به گفته کرونی، نصب هواکش در ایستگاه‌های مترو چندان هزینه ندارد. او در این باره توضیح داد: احداث ساختمان هواکش و نیز نصب تجهیزات آن حدود 10 میلیارد تومان هزینه دارد که این در مقایسه با هزینه کل یک ایستگاه مترو که حدود 300 میلیارد تومان است، رقم قابل توجهی نیست. مشکل اصلی شهرداری در این خصوص بیشتر تملک زمین برای احداث ساختمان هواکش‌ها است. از سوی دیگر اولویتی برای نصب هواکش در ایستگاه‌های مترو وجود ندارد و رویکرد مسوولان بر این است که از طریق هواسازهای داخل ایستگاه‌ها می‌توان هوا را تهویه کرد ولی این رویکرد شکست خورد و شاهد آن هستیم که کیفیت هوای داخل ایستگاه‌ها مناسب نیست.

روز جهانی بدون خودرو

 31 شهریور مصادف با 22سپتامبر روز جهانی بدون خودرو نامگذاری شده است و شهروندان بسیاری از شهرهای دنیا در این روز از آوردن خودروهای شخصی خود به خیابان‌ها اجتناب می‌کنند. روز جهانی بدون خودرو به‌طور غیر رسمی در دهه 90 میلادی اجرا شد و اولین‌بار به‌طور رسمی درسال ۲۰۰۰ در شهرهای بزرگ جهان به اجرا درآمد. پیروز حناچی شهردار تهران روز گذشته در نشستی که به این منظور برگزار شد بر استفاده از دوچرخه تاکید کرد و گفت: «شهرهای موفق دنیا در استفاده از دوچرخه موفق‌تر بوده‌اند در حالی که فقط یک درصد از حمل‌و‌نقل مکان ما وابسته به دوچرخه است.» محسن پورسیدآقایی معاون شهردار نیز از ارایه دوچرخه رایگان به مدارس خبر داد.

استفاده روزانه ۴ هزار نفر از دوچرخه‌ اشتراکی

معاون شهردار سیاست‌های شهرداری در حوزه دوچرخه‌سواری را موفق برشمرد و گفت: در حوزه دوچرخه‌سواری سیاست‌ها به بار نشست و علاوه بر کارهای سنتی، دوچرخه‌های اشتراکی هم به میدان آمدند و امروز روزانه ۴ هزار نفر از دوچرخه‌های اشتراکی استفاده می‌کنند.شاید این عدد خیلی بزرگ نباشد اما شروع خوبی است زیرا ما کار را از صفر شروع کردیم و در ۸ ماه گذشته تاکنون از آزادسازی نزدیک به ۱۴ تن کربن جلوگیری شده است. پورسیدآقایی تصریح کرد: در کنار توسعه حمل و نقل عمومی باید همزمان سراغ محدودیت برای خودروها برویم زیرا راه‌حل مشکل تهران فقط توسعه حمل و نقل عمومی نیست و باید نسبت به وضع محدودیت برای خودروها هم اقدام کنیم تا این دو بال کنار هم مشکل تهران را حل کنند.ما با تعریض خیابان‌ها مخالفیم ‌و اعتقادمان این است که باید خیابان‌ها از خودروها گرفته شود و به شهر و شهروندان بازگردد. اصولاً تعریض خیابان‌ها راهکاری مثل اتوبان‌سازی است.

پورسید آقایی تصریح کرد: ما به موضوع «خیابان کامل» هم توجه کردیم یعنی از این پس خیابان فقط متعلق به خودروی شخصی نیست و باید همه مدهای حمل و نقل عمومی مثل دوچرخه و خودروهای حمل و نقل عمومی از خیابان سهم داشته باشند.از این پس در هر ماه در یک منطقه یک خیابان کامل را بازطراحی خواهیم کرد و به مردم تحویل می‌دهیم تا شهری زیست پذیرتر داشته باشیم.

ترویج دوچرخه‌سواری در مدارس

 روز گذشته همچنین شهرداری تهران به منظور ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری 100 دستگاه دوچرخه به یک دبیرستان پسرانه تحویل داد. او با بیان اینکه این دوچرخه‌ها «بیمه» هستند، گفت: مسیرهای دوچرخه‌سواری نیز در این محدوده مناسب‌سازی شده است و مدیر مدرسه بنا به تشخیص خود دوچرخه را تحویل دانش‌آموز می‌دهد. این دوچرخه‌ها تحویل مدرسه و مدیر شده‌اند و حتی می‌توانند این دوچرخه‌ها را برای مقاطع بعدی نیز استفاده کنند. او با بیان اینکه بر اساس این طرح شرایط تحویل دوچرخه به دانش‌آموزان یکسان است، گفت: دانش‌آموزان نباید دوچرخه شخصی داشته باشند و همچنین باید در کلاس‌های آموزش ترافیک شهرداری شرکت کنند. همچنین باید ساکن محدوده این منطقه باشند و عوامل اجرایی مدرسه نیز باید آنها را تایید کنند.به گفته او این طرح تحت عنوان «شهر بی‌دود» اجرایی خواهد شد.

کرونی کارشناس ترافیک معتقد است، ترویج فرهنگ استفاده از دوچرخه کار خوبی است اما باید در کنار آن زیرساخت‌های مورد نیاز را نیز فراهم کرد تا مردم خودشان به استفاده از دوچرخه متمایل شوند و به زور نمی‌توان این کار را انجام داد.

او در این باره گفت: در تمام دنیا از دوچرخه برای مسیرهای کوتاه استفاده می‌شود و یک شهروند تهرانی نمی‌تواند کل اتوبان همت را رکاب بزند تا به محل کارش برسد.در برخی مناطق تهران نیز شیب زمین اجازه دوچرخه‌سواری نمی‌دهد مانند منطقه 2 که اصلا مناسب دوچرخه‌سواری نیست. بنابراین معتقدم راه ترویج استفاده از دوچرخه در درجه اول فراهم کردن یک شبکه حمل و نقلی انبوه‌بر است که کل شهر را پوشش دهد و مردم با استفاده از دوچرخه خود را به این شبکه حمل و نقلی انبوه برسانند.

تردد ۱۳ هزار دوچرخه‌سوار با مترو

شهرداری تهران به منظور راحتی دوچرخه‌سواران اجازه داد تا در روزهای تعطیل بتوانند با دوچرخه‌هایشان وارد مترو شوند. به گزارش شرکت بهره‌برداری مترو تهران از آذر سال گذشته تاکنون ۱۳ هزار دوچرخه‌سوار تهرانی با مترو تردد کرده‌اند. بر اساس این گزارش در تیر امسال هزار و ۲۷۷ دوچرخه‌سوار و در مرداد 2 هزار و ۶۸۱ دوچرخه‌سوار و در شهریور 2 هزار و ۴۰۲ دوچرخه‌سوار از مترو استفاده کردند که این میزان نسبت به سه ماه ابتدایی سال با رشد همراه بوده است. همچنین در سه ماهه ابتدایی امسال 4 هزار و ۲۹۸ دوچرخه‌سوار از مترو استفاده کردند که این آمار در سه ماهه دوم سال با 3 هزار و ۷۲ نفر افزایش و به 7 هزار و ۳۷۰ دوچرخه‌سوار رسید.

با اجرا شدن این طرح فرصت استفاده کردن از مترو برای دوچرخه‌سواران مهیا شد و مسافرانی که از دوچرخه‌های تاشو با ابعاد30×60×90 استفاده می‌کنند در تمام روزهای هفته غیر از ساعت 6:30 تا 9:30 دقیقه و از ساعت ۱۶ تا ۱۹ که پیک مسافری محسوب می‌شود می‌توانند وارد شبکه مترو شوند.

امکان استفاده از دوچرخه‌های معمولی تنها در ایام تعطیلات رسمی و ۱۳ روز اول فروردین مجاز بود اما براساس تمهیدات اتخاذ شده از ابتدای مرداد ۹۸ ورود دوچرخه‌های عادی به مترو، نیز در تمام روزهای هفته از ساعت ۲۰ بلامانع است اما برای تردد بهتر مسافران در روزهای هفته باید از انواع  از جمله دوچرخه تاشو و دوچرخه برقی تاشو  استفاده کنند.

چرا از دوچرخه استقبال نمی‌شود؟‌

دوچرخه سواری، آلودگی محیط زیست را کاهش می‌دهد

سوم ژوئن مصادف با ۱۳ خرداد روز جهانی دوچرخه بود. بی‌توجهی به دوچرخه‌سواری در بین شهروندان موضوع قابل بررسی است که بر اساس نتایج تحقیقات، شلوغی شهر، کمبود فضای سبز، حمایت ناکافی از حمل و نقل فعال (پیاده‌روی و دوچرخه‌ سواری) و عدم ایمنی پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری از مهم‌ترین عوامل عدم استقبال از حمل و نقل پرتحرک است.  پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری دو فعالیت مهم، ارزان و در دسترس همگان هستند. به گزارش ایسنا، دوچرخه‌سواری فعالیتی هوازی و بسیار سالم است که کمترین فشار را بر مفاصل وارد می‌آورد و از این رو برای افراد با سنین و درجات مختلف آمادگی مفید است. به نظر می‌رسد پیاده‌روی برای مسیرهای ۲,۵-۲ کیلومتر (۲۵-۲۰ دقیقه) و دوچرخه‌سواری برای مسیرهای ۷-۵ کیلومتر (۲۵-۲۰ دقیقه) مفید باشد. طراحی محل زندگی نقش موثری در ترغیب مردم به فعالیت‌های ورزشی و در نتیجه بهبود سلامت آنان دارد. ضروری است انسان‌هایی که در شهرها زندگی می‌کنند به فضاهای ورزشی و پارک دسترسی آسانی داشته باشند. تحقیقات زیادی نشان داده‌اند که مردم در صورت دسترسی آسان به باشگاه‌ها و اماکن ورزشی، فعالیت بدنی انجام می‌دهند. این موضوع در پژوهش‌ها نیز به اثبات رسیده است که هر چه اماکن ورزشی در شهری کمتر باشد، مشکلات اجتماعی مانند جرائم، مواد مخدر و ... افزایش خواهد یافت.طراحی محیط ساخته شده از قبیل طراحی خیابان‌ها، کاربری زمین، سیستم حمل و نقل، جانمایی اماکن تفریحی، پارک‌ها و ورزشگاه‌ها از عواملی است که افراد را به فعالیت بدنی ترغیب می‌کنند یا از آن باز می‌دارند. تحقیقات زیادی نشان داده‌اند افرادی که در محیط‌های سازگار با فعالیت (activity friendly enviroment)  زندگی می‌کنند تمایل بیشتری به فعالیت بدنی در محیط خویش نشان می‌دهند. محیط سازگار با فعالیت، محیطی است که امکان فعالیت بدنی را از طریق فعالیت‌های روزمره یا ورزش‌های برنامه‌ریزی شده برای افراد فراهم می کند. مواردی چون پیاده‌روهای عریض و تمیز، مسیرهای دوچرخه سواری، مکان‌های ورزشی از قبیل زمین‌های فوتبال یا بسکتبال و محیط‌های طبیعی و زیبا در شکل گیری این محیط و افزایش تمایل شهروندان به فعالیت موثر هستند.در تحقیقی نشان داده شده که فعالیت بدنی ارتباط مثبتی با دسترسی به محیط و اماکن ورزشی، استخرهای شنا و زمین‌های تنیس دارد. در سوی دیگر تراکم و شلوغی شهر، کمبود فضای سبز، حمایت ناکافی از حمل و نقل فعال (پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری)، اولویت ندادن به وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوس و مترو، حرکت خودروها با سرعت زیاد و نبود ایمنی برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری و عدم جذابیت و زیبایی محله‌ها از موانع فعالیت بدنی به شمار می‌روند.دوری از اماکن ورزشی و عدم دسترسی آسان به آنها نیز از موانع فعالیت بدنی شناخته شده است. همچنین تحقیقات نشان می‌دهد که نزدیک بودن امکان ورزشی به محل سکونت شهروندان و همچنین آگاهی مردم از اینکه برنامه ورزشی چه موقع، کجا و با چه هزینه‌ای برگزار می‌شود، مشارکت آنها را افزایش می‌دهد. نزدیکی به اماکن ورزشی و تفریحی، پارک‌ها، محل کار یا فروشگاه‌ها با افزایش فعالیت بدنی ارتباط دارد.بر اساس مطالعه‌ای که در کانادا انجام شده، هر شهروند کانادایی به طور میانگین سالانه ۲۰۰۰ سفر کمتر از سه کیلومتر دارد. اگر این سفرها با خودرو انجام گیرند،‌ آثار بسیار مخربی دارد و موجب آلودگی هوا و آلودگی صوتی می‌شود، زیرا حرکت خودرو در مسیرهای کوتاه و شلوغ شهر، با ترافیک و توقف‌های زیاد همراه است، بنابراین انتخاب پیاده‌روی یا دوچرخه سواری بهترین روش برای افزایش فعالیت و کاهش صدمات زیست محیطی است. در بسیاری از شهرهای اروپایی استفاده از حمل و نقل فعال به جای خودرو رواج زیادی دارد. در کپنهاگ، پایتخت دانمارک، ۳۰ درصد سفرها با دوچرخه صورت می‌گیرد. کپنهاگ را «پایتخت دوچرخه‌ها» می‌نامند. حدود ۵۴۴ هزار نفر از شهروندان کپنهاگی از دوچرخه به عنوان اصلی‌ترین وسیله رفت و آمد استفاده می‌کنند و مسئولان شهر کپنهاگ، مراکزی را برای کرایه دوچرخه به شهروندان ایجاد کرده‌اند که با بازگرداندن دوچرخه، ودیعه ۲۰ کرونی به آنها بازگردانده می‌شود. علاوه بر تعبیه چراغ‌های راهنمایی ویژه دوچرخه‌سواران، در برخی مناطق شهری کپنهاگ، ورود خودرو به‌کلی ممنوع است و فقط دوچرخه‌سواران حق تردد دارند.ترونهیم نروژ تنها شهر دارنده بالابر ویژه دوچرخه در جهان است. در مسیری شیب‌دار و سربالا که امکان دوچرخه‌سواری در آن دشوار است. دوچرخه‌سوار کافی است که یکی از پاهای خود را روی برآمدگی خط بالابر قرار دهد تا به همراه دوچرخه به انتهای مسیر سربالایی برود.

وزش «باد دوچرخه سوار» ایرانی در جشنواره‌های جهانی

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تازه‌ترین انیمیشن تولیدشده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با عنوان «باد دوچرخه سوار» به کارگردانی نازنین سبحان‌سربندی در چند ماه گذشته در سه بازار بین‌المللی فیلم حضور داشته است.

فیلمنامه این اثر ۶ دقیقه‌ای را بر اساس یکی از داستان‌های کتاب «پی‌تی‌کو… پی‌تی‌کو…» اثر فرهاد حسن‌زاده از انتشارات کانون نوشته شده است.

داستان این انیمیشنِ کوتاه در مورد باد جوانی است که صاحب خرید دوچرخه‌ می‌شود. باد به وسیله دوچرخه سریع‌تر می‌وزد. بدون صرف انرژی زیاد آزادانه به هر طرف می‌رود و از گردش لذت می‌برد. از همه مهمتر این‌که او تنها باد ی است که چنین وسیله‌ای دارد. این آزادی و قدرت تازه به او این امکان را می‌دهد که دست به هر کاری بزند ….

در این میان طراح استوری برد و ریل، فضاسازی و گرافیک و پس زمینه انیمیشن «باد دوچرخه سوار» را که با تکنیک دیجیتال دو بعدی ساخته شده نازنین سبحان‌سربندی بر عهده داشته است.

همچنین سمانه اسدی انیماتور این اثر است، مارال علیزاده کامپوزیت، میلاد محمدی موسیقی، محمد ناصری تدوین و چنگیز صیاد صداگذاری انیمیشن «باد دوچرخه سوار» را بر عهده داشته‌اند.

در عین حال این فیلم تاکنون در بازار فیلم شصت‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین آلمان، سی‌وچهارمین بازار بین‌المللی فیلم کوتاه کلرمون فران فرانسه و بیست‌ودومین بازار بین‌المللی فیلم و برنامه‌های تلویزیونی فجر معرفی شده است.

نازنین سبحان‌سربندی درباره محتوای این فیلم توضیح داد: میل به خاص بودن، تفاخر و برتری نسبت به دیگران معمولاً مشکلاتی گاه جبران‌ناپذیر به وجود می‌آورد. این میل گاه با داشتن اشیایی خاص یا رفتار و منشی متفاوت از هم‌نوعان بروز می‌کند. در حالی‌که دارابودن هر شی یا بروز هر رفتاری نیازمند دانش و فرهنگ خودش است.

این کارگردان استفاده نامطلوب از اینترنت و یا سرپیچی از قانون‌های راهنمایی و رانندگی و راندن اتومبیل با سرعت بالا در شهر یا جاده‌ها را از جمله مصداق‌های تمایل انسان‌ها به خاص‌بودن و برتری‌جویی عنوان کرد.

جاده‌های آینده زیر چرخ خودران‌های برقی

هاوربورد Hoverboard

به گزارش دنرو به نقل از اقتصاد آنلاین ، هاوربورد یا اسکیت بورد برقی می‌تواند تا ساعتی ۱۸ کیلومتر سرعت داشته باشد. شتاب، ترمز و تغییر جهت این نوع از اسکیت بورد را می‌توان با کمک دستگاه کنترل یا نصب اپلیکیشن در تلفن هوشمند تنظیم کرد.

تک چرخه Monowheel

مونو ویل یا تک چرخه، موتوری الکتریکی به قدرت ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ وات دارد. وزن تک چرخه ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم و حداکثر سرعت آن ۲۰ کیلومتر در ساعت است. شتاب و توقف این وسیله با فشار پنجه و پاشنه پا تنظیم می‌شود. با هر بار شارژ، تک چرخه می‌تواند تا یک مسافت۴۰ کیلومتری زیر رکاب شما باشد.

رانَک Segway

Segway یک وسیله نقلیه برقی یک نقره با سرعت ۲۰ کیلومتر در ساعت با دامنه حرکتی ۳۸ کیلومتری است. با هر بار شارژ می‌توان ۸ الی ۱۰ ساعت از این وسیله استفاده کرد. رانَک فرمان دارد و راننده روی صفحه‌ای می‌ایستد که بین دو چرخ واقع شده است. تولید Segway از سال ۲۰۰۱ در آمریکا شروع شد.

اسکیت برقی

به گزارش دویچه وله، این اسکیت‌ها در عمل مثل کفشی برقی هستند که زیر آن غلتک گذاشته باشند. آنها طوری تنظیم شده‌اند که کاربر را در وضعیت تعادل نگاه می‌دارند و در صورت شارژ کامل، تا ۴۵ دقیقه قابل استفاده هستند. اسکیت‌های برقی تنها ۷ کیلو وزن دارند و حمل آنها بسیار راحت است. سرعت اسکیت الکتریکی ۱۲ کیلومتر در ساعت است یعنی سه برابر سریع‌تر از پیاده‌ رفتن.

واک کار

واک کار اختراع یک ژاپنی ۲۶ ساله و رقیب کوچکتر هاوربورد است. کوچکترین وسیله نقلیه برقی دنیا که تنها ۲ کیلو و ۸۰۰ گرم وزن دارد و اندازه یک لپ تاپ است. واک کار به راحتی در کوله پشتی یا کیف شما جا می‌گیرد و می‌تواند کاربری تا وزن ۱۲۰ کیلوگرم را با سرعت ۱۶ کیلومتر در ساعت جابجا کند. شارژ کامل آن یک ساعت وقت لازم دارد و بعد از شارژ هم یک ساعت به شما سواری می‌دهد.

اسکیت بورد برقی

شما با اسکیت بورد برقی تنها یک اسکیت یا لانگ بورد موتوری ندارید، بلکه می‌توانید پیچ و تاب‌ها و حرکات اسنوبورد را هم با آن انجام دهید. قدرت موتور اسکیت بورد ۳۰۰۰ وات است و برخی از مدل‌های آن می‌توانند تا ۴۰ کیلومتر سرعت داشته باشند. راکب اسکیت بورد می‌تواند با کمک دستگاه کنترل، سرعت، ترمز و گردش چرخ‌ها را در اختیار داشته باشد.

اسکوتر برقی

طراحی ساده و جمع و جور بسیاری از اسکوترهای برقی به گونه‌ای است که راکب می‌تواند آن را در چمدان بگذارد یا با خود به داخل اتوبوس و قطار ببرد. با این روروک الکتریکی می‌توان در شهر با سرعت ۲۰ کیلومتر از اینجا به آنجا رفت و از هر مفر تنگ و باریکی عبور کرد. راندن آن نیز دشوار نیست و از عهده همه بر می‌آید.

دوچرخه برقی

خرید دوچرخه‌ برقی در سال‌های اخیر در حمل و نقل درون شهری جای ویژه‌ای یافته‌اند. این دوچرخه‌ها یک موتور الکتریکی کوچک دارند که با پدال زدن کار می‌کنند و می‌توانند تا ۲۵ کیلومتر در ساعت سرعت داشته باشند. هر چه سرعت و توالی پدال زدن راکب بیشتر باشد، سرعت دوچرخه بیشتر خواهد شد. با یک دوچرخه برقی شارژ شده می‌توان مسافتی بین ۲۵ تا ۶۰ کیلومتر را طی کرد.

دوچرخه درشکه‌ای برقی

این دوچرخه‌ها مناسب کسانی هستند که بچه دارند یا بار حمل می‌کنند. کارکرد و ترکیب آنها همانند دوچرخه برقی ساده است اما برای تضمین ایمنی و حفظ تعادل دوچرخه در زمان توقف، به یک میل فرمان و یک پایه دو لبه نیز مجهزند.

چارچرخه برقی

این وسیله نقلیه نقلی در واقع همان دوچرخه برقی است که دستی به سر و گوشش کشیده و اتاقکی برای آن درست کرده باشند. موتوری ۲۵۰ واتی دارد و می‌تواند مسافتی ۶۰ کیلومتری را طی کند. کابین راننده نیز یک قالب آلومینیومی است که رویش را پارچه ضد آب کشیده‌اند. PodRide ترکیبی از دوچرخه و خودرو و ابتکار مایکل کیل‌من، مهندس سوئدی است.

خودرو برقی تاشو

یک استارتاپ اسرائیلی این خودروی برقی را برای سهولت پارک در شهرها ساخته است. این وسیله دو نفره می‌تواند با فشار یک دکمه، کوتاه و فشرده شود و به صورت یک موتورسیکلت در بیاید. سرعت آن تا ۹۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد و با شارژ کامل باتری می‌توان با آن تا ۱۵۰ کیلومتر رانندگی کرد.

صندلی چرخدار برقی (Shoprider)

این یک خودران برقی برای سالمندان یا معلولانی است که می‌خواهند در هوای بارانی و طوفانی هم امکان تردد داشته باشند و به خرید یا دیدار کسی بروند. در صورت مساعد بودن هوا، درها را می‌توان برداشت. قدرت "صندلی چرخدار برقی" ۱۵۰۰ وات و سرعت آن حداکثر ۱۵ کیلومتر در ساعت است. وقتی وسیله کاملا شارژ باشد، تا ۴۰ کیلومتر می‌توان با آن راند.

دوچرخه کوهستان برقی هماهنگ با ضربان قلب، معرفی شد

به گزارش دنرو به نقل از زومیت : شرکت گریپ از دوچرخه G6 مجهز به سیستم کمکی برقی رونمایی کرد که باتوجه‌به ضربان قلب دوچرخه‌سوار، میزان همکاری موتور الکتریکی را تنظیم می‌کند.

مونه‌های زیادی از دوچرخه‌های با سیستم کمکی الکتریکی در دسترس خریداران دوچرخه برقی وجود دارد که اکثر آن‌ها سطوح مختلفی از حالت کمکی برقی را ازطریق عملگرهای روی فرمان در اختیار دوچرخه‌سواران قرار می‌دهند. اما دوچرخه برقی Greyp G6 که به‌تازگی در زاگرب کرواسی رونمایی شد، می‌تواند مطابق با ضربان قلب دوچرخه‌سوار، میزان همکاری سیستم کمکی برقی را تنظیم کند. دوچرخه الکتریکی پدالی گریپ G6 نشانگر انتقال تمرکز از قدرت و سرعت به سمت اتصال هوشمند است.

برخلاف تولیدکنندگان سنتی دوچرخه که اساساً ترکیبی از دوچرخه‌ پدالی متداول را با اجزای الکتریکی ارائه می‌دهند، ما دوچرخه خود را درکنار سیستم محرکه برقی، تعدادی حسگر و اتصال پیشرفته هوشمند توسعه داده‌ایم. ویژگی‌های این دوچرخه و سیستم سازگار با محیط زیست که امروز به نمایش در آمد، بسیار مهم‌تر از دوچرخه هستند. من معتقدم که ما با ادغام حسگرها، دوربین‌ها، اتصال دوچرخه به اینترنت و ایجاد سیستم سازگار با محیط زیست، موفق به ترکیب دوچرخه‌سواری و تجربه دیجیتال برای ایجاد تجربه سواری کاملاً جدیدی شده‌ایم. ما چهار سال روی توسعه این دوچرخه سرمایه‌گذاری کردیم و اعتقاد داریم که این دوچرخه نقطه عطفی برای شرکت است.

دوچرخه‌سواران از گوشی‌های هوشمند خود که به‌عنوان رابط کاربری اصلی به فرمان دوچرخه متصل شده، استفاده می‌کنند؛ هم‌اکنون اپلیکیشن مربوط‌به سیستم‌عامل اندروید در دسترس است و برای iOS نیز در سال آینده اضافه می‌شود. گوشی هوشمند کاربر به‌عنوان کامپیوتر مسافرتی و مرکز داده برای مجموعه‌ای از حسگرها عمل می‌کند و جمع‌آوری اطلاعات سواری را به عهده می‌گیرد. داده‌ها پردازش شده و ازطریق ماژول 3G eSIM (مجهز به بلوتوث ۴.۲) به اینترنت ارسال می‌شود.

تولید دوچرخه برقی برای جاده‌های سنگلاخ

به گزارش دنرو به نقل از نیواطلس، این دوچرخه برقی که واباش نام دارد، مجهز به یک موتور ۳۶ وات با باتری ۵۰۰ ولتی است و برای حرکت در ۱۰ نوع سرعت مختلف قابل برنامه ریزی است.

وزن این دوچرخه ۱۹ کیلوگرم بوده و دارای بدنه آلومینیومی و حسگرهای سه گانه برای کنترل وضعیت موتور برقی، سرعت و وضعیت پدال هاست. حسگر سرعت در صورت کند شدن ناگهانی حرکت دوچرخه به هر علت که ممکن است منجر به برهم خوردن تعادل شود، سیستم پشتیبانی موتور برقی دوچرخه را فعال می‌کند تا دوچرخه قادر به حرکت با سرعت بیشتری باشد.

متوسط سرعت حرکت با استفاده از این دوچرخه ۳۲ کیلومتر در ساعت بوده و چراغ ال ای دی نیز مشاهده مسیر پیش رو را در تاریکی شب ممکن می‌کند.

دوچرخه یادشده در سه مدل کوچک، متوسط و بزرگ طراحی شده و متوسط قیمت آن ۳۵۰۰ دلار است. قرار است این دوچرخه ظرف روزهای آینده برای خرید روانه بازار شود.

تولید سبک‌ترین دوچرخه برقی تاشوی جهان

به گزارش دنرو به نقل از خبرگزاری مهر: تولید دوچرخه های سبکی که تحمل وزن انسان ها را داشته باشند و در عین حال کارآیی مناسبی داشته باشند، چالشی جدی محسوب می شود.

پیش از این شاهد تولید انواع دوچرخه های تاشوی سبک بوده ایم، ما Hummingbird Electric را می توان سبک ترین دوچرخه تاشوی برقی جهان توصیف کرد.

این دوچرخه تنها ۱۰.۴ کیلوگرم وزن دارد و شرکت سازنده آنProdrive سابقه تولید دوچرخه های تاشوی بسیار سبک را که تنها ۶.۷ کیلوگرم وزن داشته اند را نیز دارد. البته آن دوچرخه برقی نبوده است.

دوچرخه برقی تازه این شرکت بدنه ای از جنس کربن دارد و مجهز به موتور ۲۵۰ واتی و باتری لیتیومی ۱۶۰ وات ساعتی است. یکی از قابلیت های جالب این دوچرخه سازگاری آن با فناوری بلوتوث است که موجب می شود ارتباط آن با گوشی های هوشمند و رایانه های شخصی نیز ممکن شود.

تولید دوچرخه برقی با باتری کوله پشتی

یکی از مشکلات استفاده از دوچرخه‌های برقی، باتری‌های حجیم و سنگین آنهاست. اما تولید دوچرخه برقی که باتری آن در کوله‌ای در داخل سبد جای می‌گیرد، این مشکل را برطرف می‌کند.

به گزارش دنرو به نقل از نیواطلس، این دوچرخه که توسط یک شرکت سوئدی ساخته شده، Elbi Cycles نام دارد و باتری آن را می‌توان به راحتی از دوچرخه جدا کرد. همین امر شارژ باتری یادشده را نیز ساده می‌کند.

باتری مذکور بعد از شارژ شدن داخل کوله‌ای در سبد دوچرخه جای می‌گیرد تا امنیت آن نیز تأمین شود. Elbi Cycles در دو مدل تولید شده است. مدل اول دارای باتری ۲۵۰ واتی است و در کشورهای اروپایی عرضه می‌شود. مدل دوم دارای باتری ۵۰۰ واتی است و در آمریکا به بازار می‌آید. در این دوچرخه از حسگرهایی برای کنترل شرایط و وضعیت آن به صورت لحظه به لحظه نیز استفاده شده است.

باتری لیتیومی مدل اروپایی و آمریکایی این دوچرخه به ترتیب ۳۶ و ۴۸ ولتی و نیز در هر دو مدل ۱۰.۵ آمپری است. بدنه دوچرخه هم عمدتاً از آلومینیوم ساخته شده تا وزن آن کاهش یابد. این باتری برای شارژ از پورت یو اس بی استفاده می‌کند. مدل اروپایی و امریکایی این دوچرخه با هر بار شارژ به ترتیب قادر به طی کردن ۴۵ و ۴۰ کیلومتر مسافت هستند.

وزن هر دو مدل در حدود ۱۸ کیلوگرم بوده و سیستم روشنایی دوچرخه نیز به طور خودکار در طول شب روشن بوده و در روز خاموش می‌شود. قیمت مدل اروپایی این دوچرخه برابر با ۸۹۵ دلار است. این محصول در ماه جولای به بازار می‌آید.