چرا از دوچرخه استقبال نمی‌شود؟‌

دوچرخه سواری، آلودگی محیط زیست را کاهش می‌دهد

سوم ژوئن مصادف با ۱۳ خرداد روز جهانی دوچرخه بود. بی‌توجهی به دوچرخه‌سواری در بین شهروندان موضوع قابل بررسی است که بر اساس نتایج تحقیقات، شلوغی شهر، کمبود فضای سبز، حمایت ناکافی از حمل و نقل فعال (پیاده‌روی و دوچرخه‌ سواری) و عدم ایمنی پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری از مهم‌ترین عوامل عدم استقبال از حمل و نقل پرتحرک است.  پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری دو فعالیت مهم، ارزان و در دسترس همگان هستند. به گزارش ایسنا، دوچرخه‌سواری فعالیتی هوازی و بسیار سالم است که کمترین فشار را بر مفاصل وارد می‌آورد و از این رو برای افراد با سنین و درجات مختلف آمادگی مفید است. به نظر می‌رسد پیاده‌روی برای مسیرهای ۲,۵-۲ کیلومتر (۲۵-۲۰ دقیقه) و دوچرخه‌سواری برای مسیرهای ۷-۵ کیلومتر (۲۵-۲۰ دقیقه) مفید باشد. طراحی محل زندگی نقش موثری در ترغیب مردم به فعالیت‌های ورزشی و در نتیجه بهبود سلامت آنان دارد. ضروری است انسان‌هایی که در شهرها زندگی می‌کنند به فضاهای ورزشی و پارک دسترسی آسانی داشته باشند. تحقیقات زیادی نشان داده‌اند که مردم در صورت دسترسی آسان به باشگاه‌ها و اماکن ورزشی، فعالیت بدنی انجام می‌دهند. این موضوع در پژوهش‌ها نیز به اثبات رسیده است که هر چه اماکن ورزشی در شهری کمتر باشد، مشکلات اجتماعی مانند جرائم، مواد مخدر و ... افزایش خواهد یافت.طراحی محیط ساخته شده از قبیل طراحی خیابان‌ها، کاربری زمین، سیستم حمل و نقل، جانمایی اماکن تفریحی، پارک‌ها و ورزشگاه‌ها از عواملی است که افراد را به فعالیت بدنی ترغیب می‌کنند یا از آن باز می‌دارند. تحقیقات زیادی نشان داده‌اند افرادی که در محیط‌های سازگار با فعالیت (activity friendly enviroment)  زندگی می‌کنند تمایل بیشتری به فعالیت بدنی در محیط خویش نشان می‌دهند. محیط سازگار با فعالیت، محیطی است که امکان فعالیت بدنی را از طریق فعالیت‌های روزمره یا ورزش‌های برنامه‌ریزی شده برای افراد فراهم می کند. مواردی چون پیاده‌روهای عریض و تمیز، مسیرهای دوچرخه سواری، مکان‌های ورزشی از قبیل زمین‌های فوتبال یا بسکتبال و محیط‌های طبیعی و زیبا در شکل گیری این محیط و افزایش تمایل شهروندان به فعالیت موثر هستند.در تحقیقی نشان داده شده که فعالیت بدنی ارتباط مثبتی با دسترسی به محیط و اماکن ورزشی، استخرهای شنا و زمین‌های تنیس دارد. در سوی دیگر تراکم و شلوغی شهر، کمبود فضای سبز، حمایت ناکافی از حمل و نقل فعال (پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری)، اولویت ندادن به وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوس و مترو، حرکت خودروها با سرعت زیاد و نبود ایمنی برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری و عدم جذابیت و زیبایی محله‌ها از موانع فعالیت بدنی به شمار می‌روند.دوری از اماکن ورزشی و عدم دسترسی آسان به آنها نیز از موانع فعالیت بدنی شناخته شده است. همچنین تحقیقات نشان می‌دهد که نزدیک بودن امکان ورزشی به محل سکونت شهروندان و همچنین آگاهی مردم از اینکه برنامه ورزشی چه موقع، کجا و با چه هزینه‌ای برگزار می‌شود، مشارکت آنها را افزایش می‌دهد. نزدیکی به اماکن ورزشی و تفریحی، پارک‌ها، محل کار یا فروشگاه‌ها با افزایش فعالیت بدنی ارتباط دارد.بر اساس مطالعه‌ای که در کانادا انجام شده، هر شهروند کانادایی به طور میانگین سالانه ۲۰۰۰ سفر کمتر از سه کیلومتر دارد. اگر این سفرها با خودرو انجام گیرند،‌ آثار بسیار مخربی دارد و موجب آلودگی هوا و آلودگی صوتی می‌شود، زیرا حرکت خودرو در مسیرهای کوتاه و شلوغ شهر، با ترافیک و توقف‌های زیاد همراه است، بنابراین انتخاب پیاده‌روی یا دوچرخه سواری بهترین روش برای افزایش فعالیت و کاهش صدمات زیست محیطی است. در بسیاری از شهرهای اروپایی استفاده از حمل و نقل فعال به جای خودرو رواج زیادی دارد. در کپنهاگ، پایتخت دانمارک، ۳۰ درصد سفرها با دوچرخه صورت می‌گیرد. کپنهاگ را «پایتخت دوچرخه‌ها» می‌نامند. حدود ۵۴۴ هزار نفر از شهروندان کپنهاگی از دوچرخه به عنوان اصلی‌ترین وسیله رفت و آمد استفاده می‌کنند و مسئولان شهر کپنهاگ، مراکزی را برای کرایه دوچرخه به شهروندان ایجاد کرده‌اند که با بازگرداندن دوچرخه، ودیعه ۲۰ کرونی به آنها بازگردانده می‌شود. علاوه بر تعبیه چراغ‌های راهنمایی ویژه دوچرخه‌سواران، در برخی مناطق شهری کپنهاگ، ورود خودرو به‌کلی ممنوع است و فقط دوچرخه‌سواران حق تردد دارند.ترونهیم نروژ تنها شهر دارنده بالابر ویژه دوچرخه در جهان است. در مسیری شیب‌دار و سربالا که امکان دوچرخه‌سواری در آن دشوار است. دوچرخه‌سوار کافی است که یکی از پاهای خود را روی برآمدگی خط بالابر قرار دهد تا به همراه دوچرخه به انتهای مسیر سربالایی برود.

رقابت‌های بین‌المللی بام ایران/ نماینده اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری وارد کشورمان شد

به گزارش خبرگزاری فارس، مسابقات دوچرخه سواری بین المللی بام ایران از 20 خرداد در شهرستان بروجن آغاز می شود و تیم‌های داخلی و خارجی از بامداد امروز خود را به محل برگزاری مسابقه رسانده‌اند.
تاکنون دو تیم تایلند و افغانستان وارد ایران شده است و مابقی تیم ها نیز طی امروز تا فردا خود را از طریق فرودگاه امام خمینی (ره) به کشورمان می‌رسانند.
بیس چنسوف سرداور این مسابقات از کشور روسیه بامداد امروز وارد کشورمان شد. قرار است با موافقت این مدرس بین‌المللی طی امروز و فردا یک دوره پیشرفته داوری در حاشیه محل برگزاری مسابقات بام ایران برگزار شود. 
این مسابقات که یکی از مراحل کسب امتیاز المپیک در رشته کوهستان محسوب شده در سطح کلاس دو جهانی برگزار می‌شود که 12 تیم داخلی و خارجی در آن حضور پیدا می‌کنند.

وزش «باد دوچرخه سوار» ایرانی در جشنواره‌های جهانی

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تازه‌ترین انیمیشن تولیدشده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با عنوان «باد دوچرخه سوار» به کارگردانی نازنین سبحان‌سربندی در چند ماه گذشته در سه بازار بین‌المللی فیلم حضور داشته است.

فیلمنامه این اثر ۶ دقیقه‌ای را بر اساس یکی از داستان‌های کتاب «پی‌تی‌کو… پی‌تی‌کو…» اثر فرهاد حسن‌زاده از انتشارات کانون نوشته شده است.

داستان این انیمیشنِ کوتاه در مورد باد جوانی است که صاحب خرید دوچرخه‌ می‌شود. باد به وسیله دوچرخه سریع‌تر می‌وزد. بدون صرف انرژی زیاد آزادانه به هر طرف می‌رود و از گردش لذت می‌برد. از همه مهمتر این‌که او تنها باد ی است که چنین وسیله‌ای دارد. این آزادی و قدرت تازه به او این امکان را می‌دهد که دست به هر کاری بزند ….

در این میان طراح استوری برد و ریل، فضاسازی و گرافیک و پس زمینه انیمیشن «باد دوچرخه سوار» را که با تکنیک دیجیتال دو بعدی ساخته شده نازنین سبحان‌سربندی بر عهده داشته است.

همچنین سمانه اسدی انیماتور این اثر است، مارال علیزاده کامپوزیت، میلاد محمدی موسیقی، محمد ناصری تدوین و چنگیز صیاد صداگذاری انیمیشن «باد دوچرخه سوار» را بر عهده داشته‌اند.

در عین حال این فیلم تاکنون در بازار فیلم شصت‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین آلمان، سی‌وچهارمین بازار بین‌المللی فیلم کوتاه کلرمون فران فرانسه و بیست‌ودومین بازار بین‌المللی فیلم و برنامه‌های تلویزیونی فجر معرفی شده است.

نازنین سبحان‌سربندی درباره محتوای این فیلم توضیح داد: میل به خاص بودن، تفاخر و برتری نسبت به دیگران معمولاً مشکلاتی گاه جبران‌ناپذیر به وجود می‌آورد. این میل گاه با داشتن اشیایی خاص یا رفتار و منشی متفاوت از هم‌نوعان بروز می‌کند. در حالی‌که دارابودن هر شی یا بروز هر رفتاری نیازمند دانش و فرهنگ خودش است.

این کارگردان استفاده نامطلوب از اینترنت و یا سرپیچی از قانون‌های راهنمایی و رانندگی و راندن اتومبیل با سرعت بالا در شهر یا جاده‌ها را از جمله مصداق‌های تمایل انسان‌ها به خاص‌بودن و برتری‌جویی عنوان کرد.

پیست دوچرخه سواری مجموعه ثامن‌الائمه مشهد تکمیل می‌شود

مهدی روزبهان در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در مشهدمقدس اظهار داشت: هیئت دوچرخه‌سواری خراسان رضوی در طول سال مسابقات مختلفی در رشته‌های سرعت، استقامت و کوهستان در رده‌های سنی مختلف اعم از نوجوانان، جوانان، بزرگسالان و نظایر آن برگزار می‌کند.

وی تصریح کرد: در سال گذشته هیئت دوچرخه‌سواری خراسان رضوی میزبان سه رقابت کشوری بود، امسال نیز به دلیل تکمیل شدن پیست ثامن‌الائمه و برطرف شدن مشکلات محل اسکان میزبان پنج مسابقه کشوری هستیم، همچنین تصمیم بر برگزاری مسابقات کوهستان در پارک خورشید داریم.

روزبهان ادامه داد: یکی از امور حائز اهمیت در پیش روی هیئت دوچرخه‌سواری خراسان رضوی، حضور ورزشکاران در مسابقات بین‌المللی دوچرخه‌سواری کوهستان در ماده کراس کانتری المپیک است، به طور کلی 32 رکاب‌زن از 12 کشور مختلف در این رقابت‌ها شرکت می‌کنند.

رئیس هیئت دوچرخه‌سواری خراسان رضوی گفت: مسابقات مذکور در 20 و 21 خردادماه در بروجن چهارمحال بختیاری برگزار می‌شود، دوچرخه‌سواران خراسانی برای حضور در این رقابت‌ها تمرین کردند و در حال حاضر آمادگی کامل برای حضور در مسابقات بین‌المللی دوچرخه‌ سواری را دارند.

وی ادامه داد: مسابقات بین‌المللی دوچرخه‌سواری در سطح دو تشکیل می‌شود، 20 رکاب‌زن از تعداد ذکر شده داخلی هستند که در قالب چهار تیم در رقابت‌های مذکور شرکت می‌کنند، 12 دوچرخه‌سوار نیز از سایر کشورها در این مسابقات حضور دارند، نفرات برتر در رقابت‌های مذکور جوایز 6 هزار یورویی دریافت می‌کنند.

رئیس هیئت دوچرخه‌سواری خراسان رضوی عنوان کرد: دو ورزشکار خراسانی به نام‌های محمدجواد صفدری و علیرضا جباری با آمادگی کامل در این رقابت‌ها حاضر می‌شوند، این دو به عضویت تیم ملی امید ایران درآمدند، نتایج خوبی را از این مسابقات شاهد خواهیم بود.

بروجن آماده برگزاری مسابقات/ ورود دو تیم خارجی به ایران

به گزارش خبرنگار مهر، تا دو روز دیگر اولین دوره مسابقات بین المللی دوچرخه سواری کوهستان بام ایران در شهرستان بروجن آغاز می‌شود و تیم‌های داخلی و خارجی خود را به محل برگزاری مسابقه می‌رسانند.

تاکنون دو تیم تایلند و افغانستان وارد ایران شده‌اند و مابقی تیم‌ها نیز طی امروز و فردا خود را از طریق فرودگاه امام خمینی (ره) به کشورمان می‌رسانند.

بیس چنسوف سرداور مسابقات بام ایران از کشور روسیه بامداد امروز وارد کشورمان شد.

اولین دوره مسابقات بین المللی دوچرخه سواری کوهستان (بام ایران) به میزبانی شهر بروجن استان چهارمحال و بختیاری طی دو روز و در تاریخ ۲۰ و۲۱ خرداد ماه برگزار خواهد شد.

این مسابقات جهانی که یکی از مراحل کسب امتیاز المپیک در رشته کوهستان محسوب می‌شود در سطح کلاس دو جهانی بوده و ۱۲ تیم داخلی و خارجی در آن حضور پیدا می‌کنند.

دوچرخه سواران این شهر در ساحل می‌رانند

به نقل از خبرگزای ایسنا : دوچرخه برای همه ی ما بیدارکننده یک نوستالژی شیرین از گذشته و دوران بی بازگشت کودکی است، وسیله‌ای ساده و بی آلایش با دو چرخ و یک زین و فرمان و شاسی و زنجیر و پدال که تو را به می‌برد به هر آنجا که می‌خواهی...

به گزارش ایسنا، دوچرخه سواری از ورزش‌های با دسترسی آسان و جایگزین مناسبی برای اتومبیل‌های شخصی است به ویژه دوچرخه‌های برقی که مثل خودرو سریع هستند. دوچرخه نیاز به مصرف سوخت ندارد به همین خاطر کمک زیادی به کاهش آلودگی هوا می‌کند.

طبق اعلام سازمان ملل سوم ژوئن ۲۰۱۸ برابر با ۱۳ خرداد "روز جهانی دوچرخه سواری" است و این سازمان از تمامی فعالان فرهنگ دوچرخه سواری می‌خواهد که در این تاریخ، اولین روز زندگی خود را با دوچرخه تجربه کنند تا حفظ محیط زیست و سلامت در جامعه پوشش همگانی یابد.

به مناسبت فرا رسیدن این روز در یک غروب دل انگیز بهاری با هوای شرجی و منحصر به فرد بوشهر به کنار ساحل خلیج فارس رفتیم تا رکاب زنان از عشق و علاقه شأن به دوچرخه برایمان بگویند

سارا ۳۹ ساله است و با همسر و پسرش به ساحل بوشهر آمده و دوچرخه سواری می‌کند و همسرش نیز در ساحل قدم می‌زند.

او می‌گوید "من عاشق دوچرخه سواری هستم. ما مسافر هستیم و از شیراز آمده ایم و هر وقت که به بوشهر می آییم دوچرخه کرایه می‌کنم و اطراف ساحل رکاب می زنم. در شیراز هم اگر باشم و وقت شود حتماً انجام می‌دهم." از حس و حالش می پرسم.. جواب می‌دهد: "خیلی خوب است، آدم برمی گردد به کودکی هایش…"

دختر کوچکی را می بی نم که با مادرش به ساحل آمده اند و سوار بر دوچرخه کنار هم مسیر را طی می‌کنند.

مادرش می‌گوید "شیما یک سال است که دوچرخه سواری می‌کند و هر روز او را به اینجا می‌آوریم و دوچرخه می‌گیریم."

خودِ شیما آرام است، می پرسم چند سالت است. با لبخند جواب می‌دهد "هفت سال." می پرسم چقدر دوچرخه دوست داری؟؟ می‌گوید "خیلی زیاد… اندازه‌ی…" بعد نمی‌تواند اندازه اش را توصیف کند و به آسمان نگاهی می‌اندازد.

می گویم اگر یک دوچرخه داشته باشی چقدر دوستش داری؟ نگاهم می‌کند و می‌گوید: "آن را خیلی دوست دارم، اندازه یک قلب بزرگ دوستش خواهم داشت. وقتی دوچرخه سواری می‌کنم حس خیلی خوبی دارم."

وقتی عصبی هستم تمام خط ساحلی را رکاب می زنم...

می‌رسم به بساط دوچرخه سواری. حدود سی دوچرخه را بار وانت کرده اند و آورده اند کنار ساحل.

"با دوستم شریک هستیم و خدا را شکر کاروبار هم خوب است، و درآمدمان بد نیست." اینها را محمّد، ۳۱ ساله می‌گوید. بعد ادامه می‌دهد: "درآمد ما فصلی است و یک روز هست و یک روز هم نیست. چون هوا گرم است، اما زمستان‌ها وضع بهتر می‌شود."

محمّد از دوران کودکی اش برایم حرف می‌زند. "از بچگی دوچرخه سواری می‌کردم، چون حس خوبی به من می‌دهد. بیشتر وقتی که عصبی هستم سوار دوچرخه می‌شوم و تمام خط ساحلی را رکاب می زنم…"

از مشتری‌هایش می پرسم، آنها که بلد نیستند دوچرخه سواری کنند، می‌گوید: "خیلی‌ها می آیند و به آنها آموزش می‌دهیم و این بستگی به استعدادشان دارد. کسی هست که در یک رفت و آمد یاد می‌گیرد ولی کسی هم می‌آید و بعد از دو هفته آموزش یاد نمی‌گیرد."

از وضعیت برگشت دوچرخه‌هایشان می پرسم که می‌گوید: "هر کدام از دوچرخه‌ها سه میلیون تومان قیمتش است، در عید نوروز ۵ تا از دوچرخه‌های ما را بردند. ناراحت هم شدیم اما دیگر کاری نمی‌شود کرد."

رونق دوچرخه سواری در بوشهر فصلی است

محسن خلیلی، ۲۷ ساله و متصدی ایستگاه دوچرخه سواری کنار ساحل است. او می‌گوید: "رونق دوچرخه سواری در بوشهر فصلی است و بستگی به فصل‌ها و وضعیت هوا دارد. مثلاً در زمان امتحانات تقاضا خیلی کم می‌شود. فقط عصرها هستیم و زمستان‌ها کمی زودتر از تابستان می‌آییم و شروع می‌کنیم. شب‌هایی که هوا شرجی باشد تأثیر دارد و مشتریان دوچرخه کمتر می‌شود."

می پرسم کسانی که دوچرخه‌ها را اجاره می‌گیرند تضمینی هم هست که آن را برگردانند؟ جواب می‌دهد: "خب پیش می‌آید که می‌برند و نمی‌آورند. بله اتفاق می‌افتد، همین هفته پیش دو تا دوچرخه را بردند، کارت شناسایی را هم گذاشته بودند اما متعلق به خودشان نبود. پیگیری قانونی هم کرده‌ایم و تصویر دوربین مداربسته را ارائه کردیم که ان‌شالله پیدا شود."

رضا ۲۷ سالش است، او هم دوچرخه اجاره می‌دهد. می‌گوید "استقبال خیلی خوب است، بیشتر شب‌ها از ۹:۳۰ تا ۱۱:۳۰ می آیند، به ویژه الان که در ماه مبارک رمضان هستیم."

می پرسم خودتان هم دوچرخه سواری می‌کنید؟ جواب می‌دهد: "راستش را بگویم می‌خواستم دوچرخه سواری کنم که دیگر کارم شد دوچرخه دادن به مردم..

از بچگی علاقه داشتم و حتی مدرسه هم با دوچرخه می‌رفتم. از این کار لذت می برم. کسانی که می آیند و بلد نیستند هم من به آنها آموزش هم می‌دهم. همین دیشب چند مورد داشتیم که تحت آموزش قرار گرفتند، در دوچرخه سواری مسئله مهم حفظ تعادل است و دیگری نترسیدن. ما برای سن زیر ۱۶ سال دوچرخه با چرخ کمکی داریم و برای بالای ۲۰ سال نیز دوچرخه بدون کمکی می‌دهیم."

آدم با دوچرخه سواری حس رهایی دارد

فاطمه ۱۴ سالش است. می‌گوید از سه چهار سالگی دوچرخه سوار می‌شدم. از چرایی اش که می پرسم با حس خوبی می‌گوید "آدم آزاد می‌شود، حس رهایی دارد. می‌تواند چند ساعتش را بدون دغدغه بگذراند، من در هفته سه چهار بار می آیم ساحل برای دوچرخه سواری… بیشتر هم برای سرگرمی آن را دنبال می‌کنم نه به شکل حرفه‌ای، البته دوست دارم به آن سمت هم بروم."

مبینا ۱۳ سالش است. با فاطمه دوست هستند و با هم برای دوچرخه سواری می آیند.

مبینا اینطور می‌گوید: "من هم از بچگی شروع کردم. من و دوستم خیلی به این ورزش علاقه داریم، از خانه مان در جفره تا اینجا را دوچرخه سواری می‌کنیم. حس خوب و علاقه زیادی به آن دارم، به نظرم یک ورزش مفرح است که یک خانم می‌تواند در فضای باز راحت به آن بپردازد. وقتی هم که آدم هم علاقه داشته باشد دیگر چیزی نمی‌تواند جلویش را بگیرد."

یاسین جانش را هم برای دوچرخه می‌دهد

محبّت خانم می‌گوید: "پسر من هم عاشق دوچرخه سواری است. جانش را هم برای دوچرخه می‌دهد. ما را اجبار کرد تا یک دوچرخه اقساطی برایش خریدیم و می‌گوید عاشق دوچرخه هستم. نام پسرش یاسین است، و به زحمت کنترلش می‌کنند. مادر یاسین می‌گوید: "اگر اجازه بدهیم از صبح تا هر وقت که به او کاری نداشته باشیم با دوچرخه اش مشغول است."

طلا بانوی خانه دار ۲۸ ساله‌ای است؛ برایم از علاقه اش می‌گوید. "خیلی دوست دارم. بچه که بودیم عشقمان دوچرخه سواری بود. اما دیگر نمی‌توانیم دوچرخه سوار شویم و تند تند رکاب بزنیم، بعد ولش کنیم همینطور برویم جلوتر… کاش می‌توانستیم به آن روزها برگردیم…"

احسان ۳۷ سال دارد. می‌گوید: "من در دوران مدرسه یک دوچرخه داشتم که به آن می‌گفتند دوچرخه فرانسوی، و آن سال‌ها -تقریبا سال ۷۰- آن را ۱۵ هزار تومن خریدم. روز اول اینقدر خوشحال بودم که رفتم از بازار برای مادرم سبزی خریدم در صورتی که مغازه سر کوچه مان هم سبزی داشت… وقتی برگشتم سبزی را به مادرم دادم… عصر که خواستم با دوچرخه ام بروم بیرون هر چقدر در حیاط گشتم دیدم نیست.

خوب فکر کردم تا توی بازار دوچرخه را به پایه تیر برق قفل کردم، با تمام سرعت از خانه تا پیش دوچرخه دویدم و رفتم آوردمش. از شوق و ذوق روز اول دوچرخه دار شدن یادم رفته بود دوچرخه‌ای هم وجود دارد! "

دوچرخه سواری هم عالمی دارد. این را از صحبت‌های دوچرخه سوارانی که با آنها حرف می زنم فهمیدم. "من از بچگی دوست داشتم اما هیچ وقت دوچرخه‌ای نداشتم..... ولی هر وقت که دوچرخه سواری می‌کردم یک حس آزادی به من دست می‌داد انگار در این عالم نیستم." اینها را زهرا ۲۳ ساله می‌گوید. می پرسم "خب چرا یک دوچرخه نمی‌خری و الان شروع کنی؟ جواب می‌دهد "موقعیتش پیش نیامده است."

ماجرای ۲۰ سال دوری از دوچرخه

فاطمه ۳۲ ساله، معلم و مشاور است. می‌گوید "من از کودکی عاشق دوچرخه سواری هستم. از ۶ سالگی تا ۱۳ سالگی هم دوچرخه سواری می‌کردم و بعد برای مدت ۲۰ سال سوار نشدم که آن هم جریانی دارد… الان هم عاشقش هستم ولی…"

از او می‌خواهم جریان ۲۰ سال دوری از دوچرخه را برایم بگوید. با مکث جواب می‌دهد "زمانی که ۶ سالم بود به خاطر علاقه‌ای که به دوچرخه سواری داشتم، پدرم یک دوچرخه سفید خیلی خوشکل برام خرید اوایل نمی‌توانستم تعادلم را حفظ کنم، پدر هم برایم دو تا چرخ کوچولو نصب کرد که بتوانم تعادلم را حفظ کنم، روزها کارم شده بود با بچه‌های همسایه از سر کوچه تا انتهای کوچه مسابقه می دادیم…

یادش به خیر، کوچه‌های عریض و طویل، گرمای تابستان و برنده شدن من در هر باری که مسابقه می‌گذاشتیم، یک سال بعدش پدرم برایم یک دوچرخه بزرگ‌تر با رنگ آبی خرید… دیگر من را کجا می‌دیدی، در آسمان‌ها سیر می‌کردم، دوچرخه ام بین بچه‌های همسایه بهترین بود و هر روز کارمان این بود که دوچرخه سواری کنیم و دیگر اکثر بچه‌های محله برای مسابقه می‌آمدند ولی از بدشانسی یک روز ترمز دوچرخه ام نگرفت و چون سرعتم بالا بود خوردم زمین و اتفاقی که نباید می‌افتاد رخ داد.

در سن ۱۲ سالگی دیگر پدرم اجازه نداد که سوار بشوم و بعدها فهمیدم به خاطر اینکه در عرف جامعه ما دوچرخه سواری دختر را بد می‌دانند به تبع پدر من هم دور از این تفکر نبوده و یا شاید به دلیل آبرویش اجازه نداده، نمی دانم. در سن ۲۰ سالگی باز تصمیم گرفتم برگردم و شروع کنم ولی مشغله تحصیلی به من چنین اجازه‌ای نداد. یکی از علایق من دوچرخه سواری است و مطمئنم که به همین زودی ها دوباره شروعش می‌کنم."

دوچرخه سواری پر پرواز است

عیسی ۳۴ ساله است و ورزش را دوست دارد. او در مورد دوچرخه سواری توصیه‌هایی هم دارد، می‌گوید: "برای دوچرخه سواری باید کفشی را انتخاب کنید که کف آن خط خطی باشد نه صاف. و اگر فصلی مثل تابستان باشد و بخواهی دم غروب دوچرخه سواری کنی و پشه‌های فصلی هم باشند باید حتماً از عینک استفاده کنید."

می پرسم شما چه مدت است که دوچرخه سواری می‌کنید و چرا؟ جواب می‌دهد: "قبلاً مدت خیلی کوتاهی، چون این ورزش برای زانو خیلی خوب است و پاها ماهیچه می‌آورد."

از احساسش سوال می‌کنم، جوابش این است "دوچرخه سواری پر پرواز است، اگر وسط طبیعت باشی و موسیقی هم باشد که عالی است؛ یک جور احساس رقابت با خودت. اگر هم در خیابان باشد و نه طبیعت باز هم نشاط به همراه دارد. اینکه بلد نباشی، هم باید ترس را بگذاری کنار و آن را یاد بگیری. اگر عاشقش باشی دیگر ترسی نداری، آدمِ عاشق چیزی از دنیای دشواری نمی‌داند."

هادی توانایی حرف زدن ندارد و ناشنوا است. از طریق رضا که مسئول اجاره دادن دوچرخه‌ها است با او ارتباط می‌گیرم. می‌گوید ۳۴ سالم است، از حسش به دوچرخه سواری می پرسم.

با زبان اشاره جواب می‌دهد: "خیلی خوب است و با آن تفریح می‌کنم. دو تا دوچرخه دارم، از بهمنی (منطقه‌ای در بوشهر) تا اینجا با دوچرخه می آیم." می پرسم اگر دوچرخه ات خراب شد با اتفاقی برایش افتاد چه می‌کنی. آزادانه و با خیال راحت می‌گوید: "اشکالی ندارد، آن را درست می‌کنم مثل همه چیزهای دیگر، ماشین هم خراب می‌شود! "

هادی یادش نمی‌آید که از کی دوچرخه سواری می‌کرده است، فقط می‌گوید "از وقتی که خیلی کوچک بودم سوار دوچرخه می‌شدم و تفریحم همین بود. می پرسم دوست داری حرفه‌ای دوچرخه سواری کار کنی؟ جواب می‌دهد دوست ندارم و فقط به شکل تفریحی دوچرخه سواری می‌کنم و لذت می برم."

من عاشق دوچرخه ام...

فاطمه متولد سال ۶۴ است و دکترای ادبیات دارد. با ذوق آشکاری می‌گوید: "من عاشق دوچرخه ام…" بعد با لبخند ادامه می‌دهد "دوست دارم در یک مسیر طولانی دوچرخه سواری کنم و کل مسیر را با رکاب زدن طی کنم."

فاطمه از تجربیاتش می‌گوید، "از بچگی‌هایم بگویم که همیشه دور از چشم برادرم سوار دوچرخه اش می‌شدم ولی از شانس می‌رسید و بعضی وقتا هم کتک می‌خوردم...

و یک تجربه خیلی خوب هم از دوره کارشناسی ارشد در تهران دارم که روزی با دانشگاه به پارک چیتگر رفتیم و خلاصه بگویم بخشی از پارک که مسیر دوچرخه سواری طولانی دارد، من و هم اتاقی ام آن مسیر دو ساعته را با دوچرخه رکاب زدیم و خیلی خوب بود."

به گزارش ایسنا، سوم ژوئن در سازمان ملل متحد به عنوان روز جهانی دوچرخه انتخاب و مصوب شده و طی آن دولت‌ها موظف هستند بسترهای لازم برای دوچرخه‌سواری ایمن را برای شهروندان خود فراهم کنند همچنین هر یک از دولت‌ها باید اقدامات خود در زمینه ترویج دوچرخه‌سواری به سازمان ملل گزارش نمایند.

سال گذشته محمد درویش، فعال حوزه محیط زیست و مدیر کل سابق مشارکت‌های مردمی سازمان محیط زیست در گفت‌وگویی با ایسنا، از همه شهروندان و همچنین مخاطبان ایسنا خواهش کرد در روز ۱۳ خردادماه هر جای ایران که هستند سعی کنند مسیرهایی را با دوچرخه رکاب بزنند و این پیام را به مسئولان شهری بدهند که ما خواهان دوچرخه‌سواری هستیم و باید امیدوار باشیم که این مطالبه به یک جنبش اجتماعی بزرگ تبدیل شود تا ایرانی‌ها مجبور نباشند سالانه هشت میلیون لیتر بنزین مصرف کنند یا در شمار ۹ کشور انتشار دهنده گازهای گلخانه‌ای قرار گیرند.

برگزاری همایش دوچرخه سواری به مناسبت روز جهانی دوچرخه سوار در مهاباد

به گزارش دنرو به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان : مصطفی پور رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان مهاباد در گفت و گو با گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مهاباد، گفت: همایش دوچرخه سواری همگانی به مناسبت روز جهانی دوچرخه سوار با حضور پر شور علاقمندان به رشته دوچرخه سواری پنج شنبه ۱۶ خرداد ماه در این شهرستان بر گزار شد.

وی با اشاره به اینکه این همایش با شعار آسمان آبی و زمین پاک برگزار شد افزود: در این برنامه ۱۵۰ نفر از گرو‌های سنی متفاوت در خیابان‌ها و بوستان‌های سطح شهر شرکت کردند.

وی اضافه کرد: هدف از این همایش ترویج زندگی سالم، توسعه فرهنگ دوچرخه سواری و ایجاد شور و نشاط در بین مردم است.

جاده‌های آینده زیر چرخ خودران‌های برقی

هاوربورد Hoverboard

به گزارش دنرو به نقل از اقتصاد آنلاین ، هاوربورد یا اسکیت بورد برقی می‌تواند تا ساعتی ۱۸ کیلومتر سرعت داشته باشد. شتاب، ترمز و تغییر جهت این نوع از اسکیت بورد را می‌توان با کمک دستگاه کنترل یا نصب اپلیکیشن در تلفن هوشمند تنظیم کرد.

تک چرخه Monowheel

مونو ویل یا تک چرخه، موتوری الکتریکی به قدرت ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ وات دارد. وزن تک چرخه ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم و حداکثر سرعت آن ۲۰ کیلومتر در ساعت است. شتاب و توقف این وسیله با فشار پنجه و پاشنه پا تنظیم می‌شود. با هر بار شارژ، تک چرخه می‌تواند تا یک مسافت۴۰ کیلومتری زیر رکاب شما باشد.

رانَک Segway

Segway یک وسیله نقلیه برقی یک نقره با سرعت ۲۰ کیلومتر در ساعت با دامنه حرکتی ۳۸ کیلومتری است. با هر بار شارژ می‌توان ۸ الی ۱۰ ساعت از این وسیله استفاده کرد. رانَک فرمان دارد و راننده روی صفحه‌ای می‌ایستد که بین دو چرخ واقع شده است. تولید Segway از سال ۲۰۰۱ در آمریکا شروع شد.

اسکیت برقی

به گزارش دویچه وله، این اسکیت‌ها در عمل مثل کفشی برقی هستند که زیر آن غلتک گذاشته باشند. آنها طوری تنظیم شده‌اند که کاربر را در وضعیت تعادل نگاه می‌دارند و در صورت شارژ کامل، تا ۴۵ دقیقه قابل استفاده هستند. اسکیت‌های برقی تنها ۷ کیلو وزن دارند و حمل آنها بسیار راحت است. سرعت اسکیت الکتریکی ۱۲ کیلومتر در ساعت است یعنی سه برابر سریع‌تر از پیاده‌ رفتن.

واک کار

واک کار اختراع یک ژاپنی ۲۶ ساله و رقیب کوچکتر هاوربورد است. کوچکترین وسیله نقلیه برقی دنیا که تنها ۲ کیلو و ۸۰۰ گرم وزن دارد و اندازه یک لپ تاپ است. واک کار به راحتی در کوله پشتی یا کیف شما جا می‌گیرد و می‌تواند کاربری تا وزن ۱۲۰ کیلوگرم را با سرعت ۱۶ کیلومتر در ساعت جابجا کند. شارژ کامل آن یک ساعت وقت لازم دارد و بعد از شارژ هم یک ساعت به شما سواری می‌دهد.

اسکیت بورد برقی

شما با اسکیت بورد برقی تنها یک اسکیت یا لانگ بورد موتوری ندارید، بلکه می‌توانید پیچ و تاب‌ها و حرکات اسنوبورد را هم با آن انجام دهید. قدرت موتور اسکیت بورد ۳۰۰۰ وات است و برخی از مدل‌های آن می‌توانند تا ۴۰ کیلومتر سرعت داشته باشند. راکب اسکیت بورد می‌تواند با کمک دستگاه کنترل، سرعت، ترمز و گردش چرخ‌ها را در اختیار داشته باشد.

اسکوتر برقی

طراحی ساده و جمع و جور بسیاری از اسکوترهای برقی به گونه‌ای است که راکب می‌تواند آن را در چمدان بگذارد یا با خود به داخل اتوبوس و قطار ببرد. با این روروک الکتریکی می‌توان در شهر با سرعت ۲۰ کیلومتر از اینجا به آنجا رفت و از هر مفر تنگ و باریکی عبور کرد. راندن آن نیز دشوار نیست و از عهده همه بر می‌آید.

دوچرخه برقی

خرید دوچرخه‌ برقی در سال‌های اخیر در حمل و نقل درون شهری جای ویژه‌ای یافته‌اند. این دوچرخه‌ها یک موتور الکتریکی کوچک دارند که با پدال زدن کار می‌کنند و می‌توانند تا ۲۵ کیلومتر در ساعت سرعت داشته باشند. هر چه سرعت و توالی پدال زدن راکب بیشتر باشد، سرعت دوچرخه بیشتر خواهد شد. با یک دوچرخه برقی شارژ شده می‌توان مسافتی بین ۲۵ تا ۶۰ کیلومتر را طی کرد.

دوچرخه درشکه‌ای برقی

این دوچرخه‌ها مناسب کسانی هستند که بچه دارند یا بار حمل می‌کنند. کارکرد و ترکیب آنها همانند دوچرخه برقی ساده است اما برای تضمین ایمنی و حفظ تعادل دوچرخه در زمان توقف، به یک میل فرمان و یک پایه دو لبه نیز مجهزند.

چارچرخه برقی

این وسیله نقلیه نقلی در واقع همان دوچرخه برقی است که دستی به سر و گوشش کشیده و اتاقکی برای آن درست کرده باشند. موتوری ۲۵۰ واتی دارد و می‌تواند مسافتی ۶۰ کیلومتری را طی کند. کابین راننده نیز یک قالب آلومینیومی است که رویش را پارچه ضد آب کشیده‌اند. PodRide ترکیبی از دوچرخه و خودرو و ابتکار مایکل کیل‌من، مهندس سوئدی است.

خودرو برقی تاشو

یک استارتاپ اسرائیلی این خودروی برقی را برای سهولت پارک در شهرها ساخته است. این وسیله دو نفره می‌تواند با فشار یک دکمه، کوتاه و فشرده شود و به صورت یک موتورسیکلت در بیاید. سرعت آن تا ۹۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد و با شارژ کامل باتری می‌توان با آن تا ۱۵۰ کیلومتر رانندگی کرد.

صندلی چرخدار برقی (Shoprider)

این یک خودران برقی برای سالمندان یا معلولانی است که می‌خواهند در هوای بارانی و طوفانی هم امکان تردد داشته باشند و به خرید یا دیدار کسی بروند. در صورت مساعد بودن هوا، درها را می‌توان برداشت. قدرت "صندلی چرخدار برقی" ۱۵۰۰ وات و سرعت آن حداکثر ۱۵ کیلومتر در ساعت است. وقتی وسیله کاملا شارژ باشد، تا ۴۰ کیلومتر می‌توان با آن راند.

دوچرخه کوهستان برقی هماهنگ با ضربان قلب، معرفی شد

به گزارش دنرو به نقل از زومیت : شرکت گریپ از دوچرخه G6 مجهز به سیستم کمکی برقی رونمایی کرد که باتوجه‌به ضربان قلب دوچرخه‌سوار، میزان همکاری موتور الکتریکی را تنظیم می‌کند.

مونه‌های زیادی از دوچرخه‌های با سیستم کمکی الکتریکی در دسترس خریداران دوچرخه برقی وجود دارد که اکثر آن‌ها سطوح مختلفی از حالت کمکی برقی را ازطریق عملگرهای روی فرمان در اختیار دوچرخه‌سواران قرار می‌دهند. اما دوچرخه برقی Greyp G6 که به‌تازگی در زاگرب کرواسی رونمایی شد، می‌تواند مطابق با ضربان قلب دوچرخه‌سوار، میزان همکاری سیستم کمکی برقی را تنظیم کند. دوچرخه الکتریکی پدالی گریپ G6 نشانگر انتقال تمرکز از قدرت و سرعت به سمت اتصال هوشمند است.

برخلاف تولیدکنندگان سنتی دوچرخه که اساساً ترکیبی از دوچرخه‌ پدالی متداول را با اجزای الکتریکی ارائه می‌دهند، ما دوچرخه خود را درکنار سیستم محرکه برقی، تعدادی حسگر و اتصال پیشرفته هوشمند توسعه داده‌ایم. ویژگی‌های این دوچرخه و سیستم سازگار با محیط زیست که امروز به نمایش در آمد، بسیار مهم‌تر از دوچرخه هستند. من معتقدم که ما با ادغام حسگرها، دوربین‌ها، اتصال دوچرخه به اینترنت و ایجاد سیستم سازگار با محیط زیست، موفق به ترکیب دوچرخه‌سواری و تجربه دیجیتال برای ایجاد تجربه سواری کاملاً جدیدی شده‌ایم. ما چهار سال روی توسعه این دوچرخه سرمایه‌گذاری کردیم و اعتقاد داریم که این دوچرخه نقطه عطفی برای شرکت است.

دوچرخه‌سواران از گوشی‌های هوشمند خود که به‌عنوان رابط کاربری اصلی به فرمان دوچرخه متصل شده، استفاده می‌کنند؛ هم‌اکنون اپلیکیشن مربوط‌به سیستم‌عامل اندروید در دسترس است و برای iOS نیز در سال آینده اضافه می‌شود. گوشی هوشمند کاربر به‌عنوان کامپیوتر مسافرتی و مرکز داده برای مجموعه‌ای از حسگرها عمل می‌کند و جمع‌آوری اطلاعات سواری را به عهده می‌گیرد. داده‌ها پردازش شده و ازطریق ماژول 3G eSIM (مجهز به بلوتوث ۴.۲) به اینترنت ارسال می‌شود.

تولید دوچرخه برقی برای جاده‌های سنگلاخ

به گزارش دنرو به نقل از نیواطلس، این دوچرخه برقی که واباش نام دارد، مجهز به یک موتور ۳۶ وات با باتری ۵۰۰ ولتی است و برای حرکت در ۱۰ نوع سرعت مختلف قابل برنامه ریزی است.

وزن این دوچرخه ۱۹ کیلوگرم بوده و دارای بدنه آلومینیومی و حسگرهای سه گانه برای کنترل وضعیت موتور برقی، سرعت و وضعیت پدال هاست. حسگر سرعت در صورت کند شدن ناگهانی حرکت دوچرخه به هر علت که ممکن است منجر به برهم خوردن تعادل شود، سیستم پشتیبانی موتور برقی دوچرخه را فعال می‌کند تا دوچرخه قادر به حرکت با سرعت بیشتری باشد.

متوسط سرعت حرکت با استفاده از این دوچرخه ۳۲ کیلومتر در ساعت بوده و چراغ ال ای دی نیز مشاهده مسیر پیش رو را در تاریکی شب ممکن می‌کند.

دوچرخه یادشده در سه مدل کوچک، متوسط و بزرگ طراحی شده و متوسط قیمت آن ۳۵۰۰ دلار است. قرار است این دوچرخه ظرف روزهای آینده برای خرید روانه بازار شود.